Αθεΐα

 «Είπεν άφρων εν καρδία αυτού˙ ουκ έστι Θεός» ψαλμ. 13, 1

Εκ προοιμίου πρέπει να σημειώσουμε πως άθεος άνθρωπος δεν είναι δυνατόν να υπάρχει. Άρα όταν μιλούμε για αθεΐα ίσως θα ήταν ορθότερο να την αντικαταστήσουμε με την λέξη «απιστία». Δηλαδή η αποδοχή των όσων υποστηρίζει η αθεΐα ως ιδεολογικό ρεύμα δεν είναι τίποτα περισσότερο από την δήλωση άρνησης των όσων διδάσκει η Εκκλησία. Αντίθεση προς την πίστη (απιστία) και σύνταξη με μίαν άλλη «πίστη» αφού είναι παντελώς αδύνατη η χρήση αντικειμενικών αποδείξεων ώστε να τεθεί ένα σοβαρό έρεισμα για την στήριξη των θέσεων των όσων αρνούνται την ύπαρξη του Θεού (αθέων ή απίστων).

Η παραπάνω παράγραφος βέβαια, θα μπορούσε αβίαστα και αβασάνιστα να χαρακτηριστεί από οποιονδήποτε κακόβουλο πολέμιο ή απερίσκεπτο αδιάφορο, ως μία σαθρή Χριστιανική απολογητική. Τα γεγονότα όμως μιλούν από μόνα τους. Αρκεί κανείς να ρίξει μια σύντομη ερευνητική ματιά στις δογματίζουσες θέσεις των πρωτεργατών και θιασωτών της «αθεΐας». Οπωσδήποτε θα αναγκασθεί να αναφωνήσει- όποιος σέβεται τον εαυτό του- μαζί με τον Ιερό Αυγουστίνο: «Ω, άπιστοι, δεν είσθε δύσπιστοι. Είσθε οι πλέον εύπιστοι! Δέχεσθε τα πιο απίθανα, τα πιο παράλογα, τα πιο αντιφατικά, για να αρνηθήτε το θαύμα».

Αν και αυτό δεν αρκεί να πείσει όποιον με θέρμη υποστηρίζει τον αθεϊσμό- απιστία (και όταν λέμε «να πείσει» δεν εννοούμε να αποδεχθεί ως Πίστη τον Χριστιανισμό, αλλά θέλουμε αδελφικά να τον ωθήσουμε να «σοβαρευτεί» κάπως αναζητώντας με σύνεση κάποιο άλλο ιδεολογικό ή φιλοσοφικό ρεύμα ή καλύτερα την ΑΛΗΘΕΙΑ) προτείνουμε να κοιτάξει την κατάντια των αθεϊστικών ολοκληρωτικών καθεστώτων ανά τον κόσμο, τα οποία ή κατεδαφίστηκαν ως χάρτινοι πύργοι ή άλλαξαν τακτική προσπαθώντας να διατηρηθούν στη ζωή.

Ίσως όμως και πάλι ο άπιστος να προτείνει την απιστία του. Πριν κλείσουμε το σύντομο εισαγωγικό αυτό κείμενο του προτείνουμε να μην εθελοτυφλεί αλλά να σκεφτεί το τέλος όσων με όμοιο τρόπο υποστήριξαν την αθεΐα˙ τέλος οικτρό, παράνοια, παραφροσύνη, απώλεια... Και από την άλλη αντιπαραθέτουμε τους λαμπρούς αστέρες της Εκκλησίας μας, τους Αγίους που με όλη τους την καρδιά αγάπησαν τον Χριστό και δοξάζονται αιωνίως.