Ἡ ἀναμονή τοῦ Ἀντιχρίστου - «Παγκοσμίου Ἐκπαιδευτοῦ» ἀπό τούς Θεοσοφιστές καί Μασόνους

Ἡ ἀναμονή τοῦ Ἀντιχρίστου - «Παγκοσμίου Ἐκπαιδευτοῦ»
ἀπό τούς Θεοσοφιστές καί Μασόνους
 

Δημοσιεύουμε ἐδῶ ἀποσπάσματα σχετικά μέ τήν προσμονή τοῦ Ἀντιχρίστου, ἀπό τά θεοσοφικά κείμενα δύο ἐκ τῶν ἡγετῶν τῆς Θεοσοφικῆς Ἑταιρείας, τῆς Ἄννυς Μπεζάντ (Annie Besant, 1847-1933), δεύτερης ἡγέτιδος τῆς Θεοσοφικῆς Ἑταιρείας (ἱδρυθείσης τό 1875) καί τοῦ Καρόλου Γουέμπστερ Ληντμπῆτερ (1854-1934), συνεργάτη τῆς Μπεζάντ καί συνιδρυτοῦ τῆς Liberal Catholic Church, ὅπως αὐτά συλλέχθηκαν σέ εἰδική ἕκδοση τῆς Αὐστραλιανῆς Μαίρη Ἔλανορ Ρόκυ (Mary Elanor Rocke, ca 1890-1954), γραμματέως καί φυσικο-θεραπεύτριας τοῦ Ληντμπῆτερ.Τά κείμενα αὐτά προέρχονται ἀπό τήν ἑλληνική ἔκδοση τῆς συλλογῆς τῆς Rocke, Ἡ ἔλευσις τοῦ Μεγάλου Ἐκπαιδευτοῦ (ἀποσπάσματα τῶν ἔργων τοῦ C.W.L. καί τῆς A.B. συλλεγέντων ὑπό M.E. Rocke), ἔκδοσις τοῦ Τάγματος τοῦ Ἀστέρος τῆς Ἀνατολῆς, Ἀθῆναι 1926. Τά κυριότερα τῶν ἀποσπασμάτων ἀπό τήν σπάνια καί δυσεύρετη αὐτή ἔκδοση εἶχε τήν προνοητικότητα νά περιλάβει ὁ μακαριστός Νικόλαος Στ. Ψαρουδάκης στό ἔργο του Στά ἄδυτα τῆς Μασονίας, Μπροστά στό μεγάλο πόλεμο ΙΑ΄, ἐκδ. «Ὀρθόδοξο Μέτωπο», Μαρούσι 1995, σελ. 742-746, ἀπό ὅπου τά ἀναδημοσιεύουμε καί ἐμεῖς (μέ σημείωση τῶν σελίδων αὐτοῦ τοῦ ἔργου τοῦ κ.Ψαρουδάκη ἐντός ἀγκυλῶν).
 

Τό πρωτότυπο ἔργο τῆς Rocke στά ἀγγλικά ἐκδόθηκε ὑπό τόν τίτλο The Coming of the World-teacher and Death, War and Evolution, ἔκδ. Allen & Unwin, London 1917 (σσ. 242).  

Ἐντός τοῦ κειμένου ὑπό τά ἀρχικά Α.Β. (γιά τά κείμενα πού προηγοῦνται τῶν ἀρχικῶν) ἐννοεῖται ἡ Annie Besant, ἡ ὁποία ὑπῆρξε καί ἐπιφανής ἡγέτιδα τοῦ διεθνοῦς μεικτοῦ μασονικοῦ τάγματος Le Droit Humain, ἐνῷ ὑπό τά ἀρχικά C.W.L. ὁ ὡς ἄνω Charles Webster Leadbeater, μέλος ἐπίσης τοῦ μεικτοῦ Τεκτονισμοῦ (Co-masonry) ἀπό τό 1915. 

Ἐκ τῶν ἀποσπασμάτων αὐτῶν γίνονται ὁλοφάνερες οἱ ἑξῆς πλάνες τῆς Θεοσοφίας καί τῆς «ἐσωτερικῆς», ἐπηρεασμένης ἀπό τή Θεοσοφία, Μασονίας: (α) ἡ ἐκπεφρασμένη διάκριση δύο προσώπων στόν Ἰησοῦ Χριστό, σύμφωνα μέ τήν ἀρχαία αἵρεση τοῦ Νεστοριανισμοῦ, δηλαδή διάκριση μεταξύ τοῦ «φιλοξενοῦντος» ἀνθρώπου Ἰησοῦ καί τοῦ «φιλοξενουμένου» αἰωνίου καί οὐρανίου «Χριστοῦ»· (β) ἡ πίστη στήν ἐπανεμφάνιση καί κυκλική κατά περιόδους (ἐπαν)ἐνανθρώπηση τοῦ αἰωνίου «Ἰδανικοῦ Χριστοῦ» στά πρόσωπα τῶν διαφόρων ἱδρυτῶν θρησκειῶν ἀνά τόν κόσμο. Ἔτσι (δῆθεν), ὁ Ἰησοῦς, δέν εἶναι παρά μία μόνον μερική ἱστορική «ἐκδήλωση» τοῦ Χριστοῦ, ἡ ἱστορικῶς τελευταία, ἴσος καί ὅμοιος μέ τόν Bodhisattva τοῦ Βουδδισμοῦ κ.ἄ.· (γ) ἡ ἀντίληψη ὅτι ὅλες οἱ θρησκεῖες ἔχουν τήν ἴδια πίστη, καί ὅτι μόνον λόγῳ παραφθορᾶς καί παρερμηνείας τοῦ ἀρχικοῦ μηνύματος προέκυψαν οἱ δογματικές διαφορές τους ἤ, ὅτι  λόγῳ πνευματικῆς νηπιότητος τῶν ἀρχαίων ἀνθρώπων τά παλαιά μηνύματα τοῦ «Χριστοῦ» διέφεραν ἀπό τά τωρινά, ὡς συγκαταβατικῶς ἁπλούστερα· (δ) ὅτι ἀναμένεται ἐπανεμφάνιση τοῦ «Χριστοῦ», στό πρόσωπο τοῦ ἀναμενομένου «Μεγάλου Ἐκπαιδευτοῦ», τόν ὁποῖον ἀναμένουν ἐπί γῆς ὅλες οἱ θρησκεῖες καί (δῆθεν) καί ὁ Χριστιανισμός, ὡς ἀπαρχή μιᾶς «Νέας Ἐποχῆς» (New Agew)· (ε) ὁ τόπος προελεύσεως τοῦ ἀναμενομένου «Χριστοῦ» εἶναι τά Ἰμαλάϊα, ὁπότε τονίζεται προφανῶς ὁ ρόλος τοῦ Βουδδισμοῦ στή διαδικασία αὐτή· (στ) ἡ προπαρασκευαστική δράση τοῦ Τάγματος τοῦ Ἀστέρος τῆς Ἀνατολῆς (Order of the Star of the East, στό Adyar τῶν Ἰνδιῶν, 1911-1927) καί ἄλλων ὁμάδων γιά τήν προετοιμασία τῆς ἀποδοχῆς τοῦ «Χριστοῦ»· (ζ) ἡ περιφρόνηση καί εἰρωνεία τῶν Θεοσοφιστῶν ἔναντι τῶν δογματικῶν ἀντιρρήσεων καί συζητήσεων, τίς ὁποῖες πρέπει νά ἀντιμετωπίζουν αὐτοί «συγκαταβατικῶς» χωρίς νά ἐπιδίδονται σέ («ἀνώφελες καί παιδιάστικες») δογματικές ἀναλύσεις, ἀφοῦ κατ΄ αὐτούς «ἡ ἀλήθεια εἶναι μία»· τέλος, (η) ὅτι ἡ Θεοσοφία ἔχει καλύτερη γνώση τοῦ «Χριστοῦ» ἀπ΄ ὅ,τι εἶχαν οἱ μαθηταί τοῦ Ἰησοῦ.  

Προκαλεῖ ἐντύπωση στά κάτωθι ἡ θρασέως εὐθεῖα (!) ἀπόρριψη τῆς εὐαγγελικῆς διδασκαλίας περί τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐρχομένου «ἐπί τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ» (Ματθ. 24, 30 & 26, 64· Μάρκ. 14, 62 καί Ἀποκ. 1, 7)· τοῦτο, βεβαίως, ἐπειδή ἡ εὐαγγελική Ἀλήθεια δέν εὐνοεῖ τήν ἀποκρυφιστική-θεοσοφιστική προσμονή τῆς ἐπί γῆς δράσεως καί βασιλείας τοῦ ἀναμενομένου Ἀντιχρίστου «Παγκοσμίου Ἐκπαιδευτοῦ». Αὐτό τό «παράπονο» ἐξέφρασε ὁ Χριστός στούς ἀπειθεῖς Ἰουδαίους, ὅτι δέν ἀποδέχθηκαν τόν Ἴδιον, ὁ Ὁποῖος ἦλθε καί ἔδρασε ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Θεοῦ Πατρός, ἀλλά θά ἀποδεχθοῦν ἐκεῖνον πού θά ἔλθῃ «ἐν τῷ ὀνόματι τῷ ἰδίῳ», δηλαδή ὡς μόνος παντοδύναμος Θεός (Ἰω. 5, 43). Γιά τόν ἴδιο λόγο ὁ Χριστός μᾶς προειδοποίησε νά μή δεχθοῦμε «Χριστόν» ἐπί γῆς, διότι ὁ Ἴδιος θά ἔλθει μόνον ἀπ΄ οὐρανοῦ καί ἡ ἔλευσή Του ἀπ’ οὐρανοῦ θά εἶναι ἀσφαλές σημεῖον γιά νά μή δεχθοῦμε ἀντιχρίστους ψευδοπροφῆτες: «Τότε ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ, ἰδού ὧδε ὁ Χριστός ἤ ὧδε, μή πιστεύσητε· ἐγερθήσονται γάρ ψευδόχριστοι καί ψευδοπροφῆται καί δώσουσι σημεῖα μεγάλα καί τέρατα, ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατόν, καί τούς ἐκλεκτούς· ἰδού προείρηκα ὑμῖν. Ἐάν οὖν εἴπωσιν ὑμῖν, ἰδού ἐν τῇ ἐρήμῳ ἐστί, μή ἐξέλθητε, ἰδού ἐν τοῖς ταμείοις, μή πιστεύσητε· ὥσπερ γάρ ἡ ἀστραπή ἐξέρχεται ἀπό ἀνατολῶν καί φαίνεται ἕως δυσμῶν,  οὕτως ἔσται καί ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου» (Ματθ. 24, 23-27· πρβλ. Μάρκ. 13, 21-23). Τό ἴδιο ὑπενθύμισαν στούς Ἁγίους Ἀποστόλους καί οἱ Ἄγγελοι κατά τήν Ἀνάληψη τοῦ Σωτῆρος, λέγοντας ὅτι ὁ Χριστός θά ἐπανέλθει σωματικῶς (καί ὄχι ὡς «δύναμις» ἤ «χριστο-συνειδητότητα» ἤ μέ μετενσάρκωση) ἀπ’ οὐρανοῦ ἐν τῇ δόξῃ Του, μέ τόν ἴδιον τρόπον πού ἀνελήφθη «ὅν τρόπον ἐθεάσασθε αὐτόν πορευόμενον εἰς τόν οὐρανόν», δηλαδή ἐνδόξως ἐν νεφέλῃ (Πράξ. 1, 9.11). 

Καί οἱ Ἅγιοι Πατέρες, μέ χαρακτηριστικό παράδειγμα τόν Ἅγιον Ἰωάννη τόν Δαμασκηνό μᾶς προειδοποιοῦν νά ἀναμένουμε τόν Χριστό μόνον ἀπ΄ οὐρανοῦ καί ὄχι ἐπί γῆς, ὅπως ὁ Χριστός μᾶς προειδοποίησε πρός ἀσφάλειάν μας: «Μηδείς τοίνυν ἀπό γῆς ἐκδεχέσθω τόν Κύριον, ἀλλ’ ἐξ οὐρανοῦ, ὡς αὐτός ἠσφαλίσατο» ( Ἔκδοσις ἀκριβής τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως 26 [99] PG 94, 1217C).
 

Γιά τίς πρῶτες δεκαετίες τῆς Θεοσοφικῆς Ἑταιρείας, χρήσιμα εἶναι τά πονήματα:

Π.Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑΣ, Ἡ Θεοσοφία, ἔκδ. «Ὁ Σωτήρ», Ἀθῆναι 1988· ἐπίσης,
Δ. ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ, Θεοσοφία· ἡ διδασκαλία καί αἱ πλάναι της, Ἀθῆναι 1967·
Ἀρχιμ. Χ. ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ, Ξεσκέπασμα τῆς Θεοσοφίας, ἐκδ. «Ὀρθ. Τύπου», Ἀθῆναι 1973

Γιά τίς μεταγενέστερες καί πρόσφατες ἐξελίξεις βλ. Πρωτοπρ. ΑΝΤ. ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ, Ἀποκρυφισμός-Γκουρουϊσμός-Νέα Ἐποχή, Ἀθῆναι 1997.
Γιά τίς μεσσιακές προσδοκίες περί Ἀντιχρίστου – «Ὑδροχοϊκοῦ Χριστοῦ» τῆς New Age, βλ. τό ἄρθρο Ὁ Ἀντίχριστος καί ὁ Πάπας κατά τίς προσδοκίες τῶν νεοεποχιτῶν στό Διαδίκτυο.

 

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΤΟΥ C. W. L.
ΚΑΙ ΤΗΣ Α.Β. ΣΥΛΛΕΓΕΝΤΩΝ ΥΠΟ M. E. ROCKE
 

Η ΕΛΕΥΣΙΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΟΥ
 

Ἀποσπάσματα τῶν ἔργων τοῦ C.W.L. καί τῆς Α.Β.
(συλλεγέντα ὑπό M.E. Rocke). 

Ἀναμένομεν τήν ἔλευσιν ἑνός μεγάλου πνευματικοῦ Ἐκπαιδευτοῦ, τοῦ ἰδίου Ἐκπαιδευτοῦ τοῦ ἐλθόντος ποτέ εἰς τόν κόσμον, οὗτινος ἡ δρᾶσις εἶναι αἰωνία, οὗτινος ἡ ἕδρα οὐδέποτε εὑρίσκεται κενή, τοῦ ὑψίστου Ἐκπαιδευτοῦ τοῦ κόσμου. Αὐτόν ἀναμένομεν· διά τήν ἔλευσίν  Του προσπαθοῦμεν νά προετοιμάσωμεν τήν νοοτροπίαν τῶν ἀνθρώπων. 

… Βλέπομεν τά σημεῖα τῆς προσεχοῦς αὐγῆς. Εἶναι ἡ ἀπαρχή μιᾶς νέας ἐποχῆς.
Παρόμοιος Ἐκπαιδευτής ἐμφανίζεται ὡς ἄνθρωπος κατά τήν ἀπαρχήν ἑκάστης ὑποδιαιρέσεως μιᾶς κυρίας φυλῆς… 

Προερχόμεθα πάντες ἐκ τῆς αὐτῆς μεγάλης Ἀρείας φυλῆς … τῆς ὁποίας ἡ πρώτη ὑποδιαίρεσις ἀνεπτύχθη ἐν Ἰνδίαις, ἡ δευτέρα ἐπί τῶν παραλιῶν τοῦ λεκανοπεδίου τῆς Μεσογείου, κατά τούς ἀρχαϊκούς χρόνους· ἡ τρίτη ἐν τῇ ἀρχαίᾳ Περσίᾳ· ἡ τετάρτη ἐγέννησε τούς ἀρχαίους Ἕλληνας καί Ρωμαίους, εἶτα προσεχώρησε πρός δυσμάς διά μέσου τῆς Ἱσπανίας, τῆς Γαλλίας, τῆς Ἀγγλίας, μέχρι τῆς Σκωτίας καί τῆς Ἰρλανδίας -ἡ ἰσχυρά Κελτική φυλή· ἡ πέμπτη, ἡ Τευτονική, κατοικίζει σήμερον τήν Γερμανίαν, τήν Ἀγγλίαν, τήν Ἀμερικήν… Θεωροῦντες τήν μεγάλην ταύτην Ἀρείαν φυλήν μέ πάσας τάς ὑποδιαιρέσεις της, θά δυνηθῆτε νά παρακολουθήσητε τάς ἐμφανίσεις τοῦ μεγάλου Ἐκπαιδευτοῦ … προσκομίζοντος τήν θρησκείαν ὑπό τήν ὁποίαν ὁ πολιτισμός Του θ’ ἀναπτυχθῇ καί παρέχοντος τήν ἀναγκαίαν εὐλογίαν διά τήν ἐν τῷ κόσμῳ ἀνάπτυξίν Του… 

Κατά τήν σημερινήν ἐποχήν μας ἡ ἀνάγκη ἑνός νέου Ἐκπαιδευτοῦ καθίσταται τά μάλιστα αἰσθητή. Πάντα τά συστήματα καταρρέουσι πέριξ ἡμῶν … Ὁ πολιτισμός μας δέν ἀνταποκρίνεται πλέον εἰς τάς σημερινάς ἀνάγκας. Εὑρισκόμεθα εἰς μίαν ἐποχήν καθ’ ἥν τό πᾶν μεταβάλλεται, καθ’ ἥν πᾶν ὅπερ εἶναι παλαιόν δέν ἱκανοποιεῖ  πλέον … Πολλῶν ἡ ἀγαθή θέλησις προσφέρεται, ἀλλ’ ἀναγνωρίζεται ἀνίκανος. Δι’ ὅ, οὗτοι, μετά χαρᾶς θά ὑποδεχθῶσιν Ἐκεῖνον ὅστις θά γνωρίζῃ νά διδάσκῃ καί νά κυβερνᾷ. Πολυάριθμοι θά ὦσιν ἐκεῖνοι οἵτινες θ’ ἀκολουθήσωσι τόν μέγαν Ἐκπαιδευτήν ὅταν θά ἔλθῃ… 

Θά ἔλθῃ συντόμως -εὐθύς ὡς ὁ κόσμος θά ἔχῃ προετοιμασθῇ [σ.743] διά τήν ἔλευσίν Του… Ἀναμένει -μή τό λησμονῆτε- ὅπως ὁ κόσμος καταστῇ ἕτοιμος· ὅσῳ ταχυτέρα θά εἶναι ἡ προετοιμασία, τόσῳ ἐγγυτέρα ἡ ἔλευσίς Του … Ἔρχεται διά νά παρουσιάσῃ  τήν αἰωνίαν Ἀλήθειαν ὑπό μίαν νέαν μορφήν, ἀντικαθιστῶν ἐν μέρει τάς προηγουμένας διδασκαλίας Του, αἵτινες παρηλλάγησαν. Αἱ μορφαί δύνανται νά διαφέρωσι διά νά προσαρμόζωνται εἰς τήν νοοτροπίαν τῆς φυλῆς καί ἀνταποκρίνωνται εἰς τάς ἀντιλήψεις τῆς ἀνθρωπίνης σκέψεως … Ἐκεῖνο ὅπερ ἦτο κατάλληλον εἰς τούς λαούς πρό 2000 ἐτῶν, δέν εἶναι ἀρκετόν σήμερον … Αἱ ἀλήθειαι εἶναι αἰώνιαι, ἀλλ’ αὗται εἶναι τόσῳ  παρηλλαγμέναι καί τόσῳ κακῶς διερμηνεύονται, ὥστε δυσκόλως δύνανται ν’ ἀναγνωρισθῶσιν. Ἡ βάσις πασῶν τῶν θρησκειῶν εἶναι μία ἀλήθεια, ἥτις δέν δύναται νά μεταβληθῇ, καίτοι δύναται νά διδαχθῇ κατά τρόπον δυνάμενον ν’ ἀνταποκριθῇ εἰς τό σύγχρονον πνεῦμα. Αἱ μεγάλαι ἀρχαί παραμένουσιν αἱ αὐταί. Αὗται ἀνήκουσιν εἰς πάσας τάς θρησκείας … 

Ὁ μέγας Ἐκπαιδευτής ἔχει ἀποφασίσῃ νά παρουσιάσῃ συντόμως τάς ἀληθείας ταύτας ὑπό νέαν μορφήν. Ἡ φωνή Του, ἥτις ὡμίλησεν, καθ’ ὅν τρόπον οὐδεμία ἄλλη ἀνθρωπίνη φωνή ἔπραξε τοῦτο, θ’ ἀκουσθῇ ἐντός ὁλίγου ἐκ νέου ὑπό τῶν ἀνθρώπων … 

Εἰς τήν Ἀνατολήν, εἶναι γνωστός ὑπό τό ὄνομα Βοδδισσάτβα, εἰς τήν Δύσιν ἀποκαλοῦμεν αὐτόν Χριστόν … C.W.L. ... 

Ποίαν σημασίαν ἔχει τό ὄνομα, ὅταν ὁ Κύριος εἶναι εἷς; … 

Ἀνακηρύττομεν τήν πραγματικότητα τῆς ἐλεύσεώς Του καί ἱκετεύομεν τήν ἀνύψωσιν τῶν βλεμμάτων σας πρός τά ἐπιβλητικά Ἱμαλάϊα ἐν ἀναμονῇ τοῦ μεγάλου Ἐκπαιδευτοῦ ὅστις ταχέως θά πατήσῃ τάς πεδιάδας σας. Α.Β. 

Ἀναμένομεν νά ἔλθῃ ὁ Χριστός, ἐν τῇ ἰσχύϊ Του καί τῇ δόξῃ Του, οὐχί ἐπί τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ ὡς κριτής ζώντων καί νεκρῶν, ἀλλ’ ὡς ἄνθρωπος. Οὗτος ἦλθε καί ἄλλοτε διά νά βοηθήσῃ τόν κόσμον… Τό αὐτό μέγα Ὄν ὅπερ ἔλαβε τό σῶμα τοῦ Ἰησοῦ, πρό 2000 ἐτῶν, θά ἐπανέλθῃ ἐντός ὁλίγου διά νά εὐλογήσῃ τόν κόσμον διά τῆς διδασκαλίας Του καί παρέξῃ εἰς αὐτόν τήν βοήθειάν Του, ὡς ἄλλοτε … 

Ἡ χρησιμοποιουμένη διά τήν ἐμφάνισίν Του μέθοδος εἶναι ἡ ἑξῆς: θά λάβῃ κατοχήν ἑνός ἐκλεχθέντος ὑπ’  Αὐτοῦ σώματος, παρεσκευασμένου πρός τόν σκοπόν τοῦτον, διά τοῦ ὁποίου θά ἐκπληρώσῃ τό ἔργον Του ἐν τῷ κόσμῳ…

Δι’ ἡμᾶς …, ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι δύο Πρόσωπα, οὐχί ἕν μόνον· [σ. 744] ὁ μαθητής Ἰησοῦς ὅστις ἐδάνεισε τό σῶμα του, καί ὁ μέγας Ἐκπαιδευτής, ὁ Χριστός, ὅστις τό κατέλαβε καί τό ἐχρησιμοποίησε… C.W.L.

Πῶς θ’ ἀναγνωρίσωσιν οἱ ἄνθρωποι τόν Ἐκπαιδευτήν … θά τόν γνωρίσωμεν ὅταν θά ἔλθη; ἤ θά εἴμεθα τυφλοί καί ἡ καρδία μας θά παραμείνῃ βωβή, ὡς ἡ τῶν Ἰουδαίων ἐν τῷ μέσῳ τῶν ὁποίων ἐνεφανίσθη τήν τελευταίαν φοράν; … Ἀναπτύξατε ἐν ὑμῖν τό πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ καί κατά τήν ἔλευσίν Του θ’ ἀναγνωρίσητε τό κάλλος Του … Ἐκμάθετε τήν εὐσπλαχνίαν, τήν γλυκύτητα, ἐκμάθετε νά γνωρίζητε μᾶλλον τάς καλάς σκέψεις τῶν ἄλλων, παρά τάς κακάς, ἐκμάθετε νά εἶσθε γλυκεῖς ἀπέναντι τῶν ἀδυνάτων καί ὑποχωρητικοί ἀπέναντι τῶν μεγάλων. Ἐάν κατορθώσητε ν’ ἀναπτύξητε ἐν ὑμῖν τάς ἀρετάς ταύτας, τότε ὁ Χριστός κατά τήν ἔλευσίν Του θά δυνηθῇ νά σᾶς συγκαταλέξῃ μεταξύ τῶν μαθητῶν Του. Α.Β.

Ὅταν θά ἔλθη, τό Τάγμα μας πρέπει νά εἶναι τό πρῶτον ὅπερ θά Τόν ὑποδεχθῇ καί ἕκαστος ἐξ ὑμῶν πρέπει νά εἶναι ἕν κέντρον διά τοῦ ὁποίου νά δυνηθῇ νά δράσῃ… Εἰς ἑκάστην χώραν ὅπου θά ὑπάγῃ θά εὑρεθῶσιν ὁμάδες ἕτοιμοι νά τόν ὑποδεχθῶσιν, ἕτοιμοι νά βοηθήσωσι… Φροντίσατε πρό παντός νά προετοιμάσητε τήν νεότητα· ἐκ τῶν ἀποτελούντων ταύτην θά εὑρεθῶσιν οἱ καλλίτεροι ἐργάται…
Μία τόσῳ μεγαλειώδης εὐκαιρία δυνατόν νά μή παρουσιασθῇ πρό τῆς παρελεύσεως 2000 ἐτῶν. Προετοιμασθῆτε λοιπόν καί διαδώσατε τήν εἴδησιν τῆς ἐλεύσεώς Του. C.W.L.

Ἀποδεχθῆτε πᾶσαν ἀντίρρησιν μέ ἀδιαφορίαν καί εὐθυμίαν. Ἐστέ ἀνεκτικοί ἀπέναντι τῶν μή ἀνεκτικῶν… Α.Β. Ἐάν ὁ Χριστός ἐγεννήθη ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν θά ἐπιδείξωμεν τό πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ, ὅπερ πρό παντός εἶναι πνεῦμα ἀγάπης καί ἀδελφότητος πρός πάντας τούς περιστοιχοῦντας ἡμᾶς. C.W.L. ...

Τό γεγονός ὅτι ὁ Χριστός εὑρίσκεται ἐν καταστάσει σπέρματος, μή ἀνεπτυγμένος, ἐν παντί ἀνθρωπίνῳ ὄντι, καταδεικνύει ὅτι ὁ ἐξελιγμένος Χριστός εἶναι ἱστορικόν γεγονός. Ἐκεῖνοι ἐν οἷς ὁ μυστικός Χριστός ἔχει μερικῶς ἀναπτυχθῇ, δύνανται νά ἴδωσιν ἐπέκεινα τῶν αἰώνων, τήν πραγματικότητα τοῦ ἱστορικοῦ Χριστοῦ, δύνανται νά ὑπερπηδήσωσι τούς φυσικούς περιορισμούς, καί νά Τόν γνωρίσωσι πραγματικώτερον ἀπό ὅσον ἐγνώρισαν αὐτόν οἱ μαθηταί Του, ὅταν ἐβάδιζε παρά τάς ὄχθας τῆς λίμνης τῆς Γενησαρέτ.

Σᾶς ὁμιλῶ περί Αὐτοῦ ὡς περί τοῦ Χριστοῦ, καθόσον τό Ὄνομα τοῦτο ἀντιπροσωπεύει δι’ ὑμᾶς τό τέλειον ἐκεῖνο Ὑπόδειγμα ὅπερ ἔζησεν ἐν Ἰουδαίᾳ, ὅπερ εἶναι τό κέντρον τῆς Χριστιανικῆς Ἐκκλη[σ.745]σίας. Ἀλλ’ ὁμιλοῦσα πρός τούς Ἰνδούς μεταχειρίζομαι τό Ἰνδικόν Ὄνομα, πρός τούς Βουδδιστάς, τό Βουδδιστικόν… Ὀλίγον ἐνδιαφέρουσι τά ὀνόματα· Οὗτος ἀποκρίνεται εἰς πάντα τά ὀνόματα … Αὐτός μόνος φέρει πάντα. Ὁ ὕψιστος Ἐκπαιδευτής τοῦ κόσμου εἶναι Εἷς καί Μόνος. Ἐκεῖνον ἀναμένομεν οἱονδήποτε καί ἄν εἶναι τό ὄνομα μέ τό ὁποῖον τόν ἀποκαλοῦμεν…

Δώσατε εἰς Αὐτόν τό ὄνομα ὅπερ ἀρέσκει εἰς Ὑμᾶς, ἀλλά μή συζητῆτε, ἐκ φόβου μήπως ἡ κόνις καλύψῃ τό φῶς τοῦ Ἰδανικοῦ… Διαφυλάξατε ἐν ὑμῖν τήν ἔμπνευσιν διά νά σκέπτησθε μᾶλλον παρά διά νά ἐκφράζησθε. Ἐάν ὁ Χριστός, εἶναι ἡ συνεχής  ἔφεσίς σας, τότε θά συλλάβητε τήν ἀλήθειαν τῆς φράσεως ταύτης· «Ὁ Λόγος τῆς Ψυχῆς εἶναι εἷς». Ἐκεῖ οὔτε χωρισμός, οὔτε ἀμφιβολία ὑφίστανται, ἐκεῖ πᾶν ὅπερ εἶναι ὡραῖον καί ὑψηλόν ἑνοῦνται, διά νά σχηματίσωσι μίαν τελείαν εἰκόνα, τήν Εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Κυρίου.

Οὕτως ἡ ἀγάπη τοῦ κόσμου ἀνυψοῦται ὡς εἰς ἕν ὕψιστον ᾆσμα. Ἀρχίζει μέ πολλάς φωνάς, εἶτα, ἑνούμενον μετ’ ἄλλων καί ἀποτελοῦν μεγάλην ἁρμονικήν συμφωνίαν, ἀνυψοῦται πρός τόν ὕψιστον Ἐκπαιδευτήν - Ἐκεῖνον ὅστις δέχεται πᾶσαν ἀγάπην, Ἐκεῖνον ὅστις παρέχει πᾶσαν βοήθειαν …
Ἄς μελετῶμεν πάσας τάς δοξασίας ὅσον ἀφορᾶ εἰς τόν Χριστόν· εἶναι πᾶσαι διδακτικαί. Ἀλλ’ ὅταν πρόκειται περί Αὐτοῦ τούτου τοῦ Χριστοῦ, ν’ ἀφίνητε νά καταπίπτῃ πᾶσα ἀντίρρησις καί νά σκέπτησθε μόνον τό Ἰδανικόν… Ἐάν τις προσέβαλε τάς πεποιθήσεις σας ὑποστηρίζων τήν ἰδικήν του - χρησιμοποιήσατε τήν φρᾶσιν ταύτην ἥν συχνάκις ἀνέφερον· «ὅν δέ τρόπον οἱ ἄνθρωποι σέβονταί μέ, τόν αὐτόν τρόπον ἀμείβομαι αὐτούς· οὗτοι δέ παντοίοις τρόποις τήν ἐμήν ὁδόν ὁδεύουσι» (Βαγαβάδα - Γιτά, Δ’. 11 μετάφρασις Γαλανοῦ). Α.Β.

Ἡ ἀναμονή τῆς ἐλεύσεως τοῦ μεγάλου Ἐκπαιδευτοῦ εἶνε παγκοσμία … C.W.L. - Πᾶσαι αἱ θρησκεῖαι εὑρίσκονται ἐν ἀναμονῇ Ἐκείνου ὅστις θά ἔλθῃ …  Ὁ Χριστιανισμός ἀναμένει τήν ἐπάνοδον τοῦ Χριστοῦ… Δέν διακηρύττεται ἡ ἀναμονή αὕτη μόνον ἀπό τῶν χειλέων τῶν θεοσοφικῶν ὁμιλητῶν.
Ἡ γενική αὕτη ἀναμονή δεικνύει ὅτι γίγνεται μία προετοιμασία εἰς τούς ἀνωτέρους κόσμους, εἰς τούς ἰσχυρούς ἐκείνους τόπους, ὅπου ἡ σκέψις εἶναι δύναμις, ὅπου ἡ θέλησις εἶναι δρᾶσις. Ἐκεῖθεν ἡ ἐλπίς, ἐκεῖθεν ἡ ἀναμονή, αἵτινες εἶναι αἰσθηταί ἐπί τοῦ φυσικοῦ πεδίου… Εὑρισκόμεθα εἰς μίαν τοιαύτην στιγμήν. Παρόμοιαι ἐλπίδες πληροῦσι τόν πέριξ ἡμῶν ἀέρα. Εἶναι αἱ προβαλλόμεναι ἐκ τῶν ἀνωτέρων πεδίων «σκιαί», κληθεῖσαι νά ὑλοποιηθῶσι συντόμως ἐν τῷ κόσμῳ… Α.Β. [σ.746]

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΙ ΕΝ ΤΑΙΣ ΓΡΑΦΑΙΣ

Ἰνδικαί

«Ὅταν γάρ τῆς μέν εὐνομίας μείωσις γένηται, τῆς δ’ ἀνομίας αὔξησις, τότ’ ἐγώ σαρκοῦμαι».

«Γίνομαι δ’ ἄνθρωπος ἐν ἑκάστῳ αἰῶνι, εἰς διατήρησιν μέν τῶν ἀγαθοποιῶν, εἰς ὄλεθρον δέ τῶν κακοποιῶν, τοῦ δέ νόμου εἰς σωτηρίαν».
(Βαγαβάδα - Γιτά, Δ΄. 7-8, μετάφρασις Γαλανοῦ).

Βουδδιστικαί

Τότε ὁ Ἀνάνδας καταπαύων τά δάκρυά του εἶπεν εἰς τόν Μακάριον·

- «Ποῖος θά εἶναι ὁ Διδάσκαλός μας ὅταν σύ ἀναχωρήσης;»

- «Καί ὁ Μακάριος ἀπήντησε· “Δέν εἶμαι ὁ πρῶτος Βούδδας ὅστις ἦλθεν ἐπί γῆς, καί δέν θά εἶμαι ποσῶς ὁ τελευταῖος” … καί ὅταν ἔλθῃ τό πλήρωμα τοῦ χρόνου, εἷς ἄλλος Βούδας θ’ ἀνυψωθῇ καί θά μᾶς ἀποκαλύψῃ τήν ἰδίαν αἰωνίαν ἀλήθειαν τήν ὁποίαν σᾶς ἐδίδαξα».
(Paul Carus, Εὐαγγέλιον τοῦ Βούδδα, XCVI-2-3).

Χριστιανικαί

«Καθημένου δέ αὐτοῦ ἐπί τοῦ ὄρους τῶν Ἐλαιῶν προσῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταί κατ’ ἰδίαν λέγοντες· εἰπέ ἡμῖν πότε ταῦτα ἔσται καί τί τό σημεῖον τῆς σῆς παρουσίας καί τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος; … μελλήσετε δέ ἀκούειν πολέμους καί ἀκοάς πολέμων … ἐγερθήσεται γάρ ἔθνος ἐπί ἔθνος καί βασιλεία ἐπί βασιλείαν, καί ἔσονται λιμοί καί λοιμοί καί σεισμοί κατά τόπους…»
(Κατά Ματθαῖον, κδ’, 3,4,5,6,7).

Μωαμεθανικαί

«Τῇ ἀληθεία ὁ Θεός θ’ ἀποστείλῃ εἰς τόν λαόν τοῦτον κατά τήν ἀπαρχήν ἑκάστου αἰῶνος, Ἐκεῖνον ὅστις θ’ ἀνανεώσῃ τήν θρησκείαν του».

(Οἱ Λόγοι τοῦ Μωάμεθ).

Ψηφιοποίηση - Εισαγωγή: impantokratoros.gr