π. Θεόδωρος Ζήσης: Ερμηνεία της Θείας Λειτουργίας

Στην ενότητα αυτή δημοσιεύονται εβδομαδιαίες ομιλίες του Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση, στις οποίες γίνεται παρουσίαση και ερμηνεία τῆς Θείας Λειτουργίας, βάσει της Παραδόσεως της Εκκλησίας μας, όπως αυτή συνάγεται από τη θεόπνευστη ομοφωνία των Αγίων Πατέρων. Στον τρέχοντα εκκλησιαστικό και ακαδημαϊκό ενιαύσιο (2013-2014), κάθε Κυριακή ο π. Θεόδωρος θα αναλύει κατά τμήματα το κορυφαίο Μυστήριο της Εκκλησίας μας, τη Θεία Ευχαριστία, η οποία αποτελεί τον ζωοποιό πυρήνα όλων των εκφάνσεων του εκκλησιαστικού βίου· η Θεία Ευχαριστία συνιστά αμφότερα, σημείον ενότητος της Εκκλησίας περί τον Επίσκοπο, αλλά και και μέσον της ενώσεως των πιστών με τον Χριστό, της θεώσεως, και - μέσω του Χριστού - και μεταξύ τους· απαραίτητη προϋπόθεση για τη θέωση που παρέχουν τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας, και ιδίως το Σώμα και Αίμα του Χριστού που «θεοῖ με καὶ τρέφει», είναι εξ ίσου η απαρέγκλιτη τήρηση της εκκλησιαστικής Πίστεως και η μετά αυταπαρνήσεως άσκηση των ιερών αρετών, μέσω των θείων εντολών.

Η σειρά των μαθημάτων αυτών, βάσει των πατερικών υπομνημάτων και όσων άλλων βοηθημάτων από ευλαβείς συγγραφείς συντείνουν σε μια ορθόδοξη κατανόηση του Μυστηρίου, υποδεικνύει και τον ορθό δρόμο λειτουργικής αγωγής στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Αυτός δεν είναι η παρεμβολή μικρών λειτουργικών επεξηγήσεων κατά τη διάρκεια του Μυστηρίου, ώστε να διακόπτεται ο λατρευτικός ειρμός στο πανίερον έργον του Μυστικού Δείπνου και υπερτάτης Θυσίας, ούτε η μετάφραση των λειτουργικών κειμένων· των κειμένων αυτών οι έμμεσες βιβλικές αναφορές, η λεπτότητα των δογμάτων, η λογοτεχνική αρτιότητα, αλλά και τα «άδηλα και κρύφια» της αγιοπνευματικής σοφίας εμβλήματα δεν μπορούν να αποδοθούν στη νέα ελληνική γλώσσα. Ο ενδεδειγμένος τρόπος της λειτουργικής κατηχήσεως εξακολουθεί να είναι αυτός των Θεοφόρων Αγίων μας, μέσω κηρυγμάτων, ομιλιών και υπομνημάτων.