Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΓΝΙΟΣ
ΚΑΙ Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΟΥ, ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΙ ΝΕΑ (ca. 480 - 2011)
Σε μια υψηλή, πευκόφυτη κορυφογραμμή που δεσπόζει σε όλη την περιοχή ανατολικώς της Αγίας Βηθλεέμ και επιβλέπει μεν κατ’ ανατολάς προς το βαθύπεδο της ηγιασμένης Ερήμου της Ιουδαίας, τη Νεκρά Θάλασσα και τα όρη της Ιορδανίας, δυτικώς δε ατενίζει προς τα υψίπεδα των ορέων της Αγίας Πόλεως Ιερουσαλήμ και των ιερών βουνών της Αγίας Βηθλεέμ, όπου εγεννήθη σαρκί ο Σωτήρ του κόσμου Χριστός Ιησούς, δίδει την ιστορική της μαρτυρία εδώ και δεκαπέντε αιώνες η αρχαία Ιερά Μονή του Οσίου Θεογνίου (βλ. εικ. 01).
Όσιος Θεόγνιος, «το μύρον των Μοναχών»
Ο Όσιος Πατήρ ημών Θεόγνιος (425-522 μ.Χ.) είναι περιφανής μορφή του Παλαιστινού Μοναχισμού του 5ου και 6ου αιώνος, άγνωστος σήμερα στους πολλούς, τιμημένος όμως από τον Κύριο με λαμπρή αγιότητα και πολλά θαύματα, χάρη στα οποία στην εποχή του υπήρξε διάσημος στην Αγία Γη, την Αίγυπτο, τη Μικρά Ασία, Καππαδοκία και Κιλικία, έως και στη Βασιλεύουσα Πόλη του Βυζαντίου και τα ίδια τα αυτοκρατορικά ανάκτορα. Σύμφωνα με τη μαρτυρία των συγχρόνων του, ο Όσιος Θεόγνιος αποδείχθηκε άριστος στα μοναχικά κατορθώματα και άμεμπτος στην όλη του πολιτεία, με την οποία εφώτισε τη μοναχική τάξη και πολιτεία, και αργότερα, ως Επίσκοπος, εκόσμησε και την αρχιερωσύνη με τα πνευματικά του ανδραγαθήματα και θεία χαρίσματα· έτσι, ονομάσθηκε «το μύρον των μοναχών», που ευωδίασε «την τε οικείαν ψυχήν και πάντας τους εγνωκότας αυτόν»· χαρακτηρίσθηκε ακόμη «το μέγα αγλάϊσμα όλης της Παλαιστίνης, φανότατος λαμπτήρ της ερήμου και φαιδρότατος φωστήρ της αρχιερωσύνης».
Η μνήμη του Οσίου Θεογνίου εορτάζεται στις 8 Φεβρουαρίου.
Στις μέρες μας είναι αφορμή χαράς εν Κυρίω η εκ νέου επάνδρωση του ηγιασμένου και ιστορικού χώρου της Ιεράς Μονής του με σκοπό, Θεού συνεργούντος, την αναστήλωση, αναβίωση και μελλοντική ανάδειξή της σε ένα ακόμη κέντρο μοναστικό και προσκυνηματικό.
Για να διαβάσετε την συνέχεια πατήστε εδώ
Login