Ουνία στην Τσεχοσλοβακία

Κατορθώματα Ουνίας

Αγαπητοί Έλληνες αδελφοί! 

Είμαστε Ορθόδοξοι από την Τσεχοσλοβακία. Ο Θεός παρεχώρησε να μας βρή μεγάλη δοκιμασία. Τη νιώθουμε να μας καίη και να μας δοκιμάζη όπως δοκιμάζεται το χρυσάφι στο χωνευτήρι. Νιώθουμε όμως επίσης ότι δεν είμαστε σαν το χρυσάφι, ώστε ν' αντέξουμε σ' αυτή τη φωτιά χωρίς τη βοήθεια του Θεού και χωρίς τη συμπαράσταση των Ορθοδόξων αδελφών μας όλου του κόσμου. Σας παρακαλούμε λοιπόν να προσεύχεσθε για μας στον Κύριο και την Υπεραγία Θεοτόκο, ώστε η Ορθοδοξία στην Τσεχοσλοβακία να ανακτήση ελευθερία, να αποκτήση ίσα δικαιώματα με τις άλλες θρησκευτικές κοινότητες και να νικήση τους εχθρούς της.

Την Ορθόδοξη Πίστη δίδαξαν στο λαό μας οι άγιοι αδελφοί Κύριλλος και Μεθόδιος, το έτος 863. Μετά την κοίμηση του αγίου Μεθοδίου, το 885, οι Λατίνοι εξεδίωξαν τους Ορθοδόξους ιερείς από τη Μεγάλη Μοραβία και κατέστρεψαν όλο το έργο τους. Η Ορθοδοξία διατηρήθηκε μόνο στα Καρπάθια, στα ανατολικά της πατρίδος μας. Ο Πάπας της Ρώμης όμως, δυσαρεστημένος από το γεγονός ότι η Εκκλησία εξακολουθούσε να υπάρχη, επενόησε την ουνία της Ουζγκορόντσκυ, το 1649, στην οποία από τους 1200 ιερείς μας προσεχώρησαν μόνον οι 63. Για 300 χρόνια δούλεψαν εντατικά οι ιησουΐτες για να εξαφανίσουν την Ορθοδοξία.

Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο λαός μας άρχισε να επιστρέφη μαζικά στην Ορθόδοξη Εκκλησία, που έγινε πάλι ελεύθερη και ισχυρή. Αλλά τα χρόνια της χαράς και της ειρήνης δεν ήταν πολλά. Το 1968 ο Θεός παρεχώρησε την πρώτη δοκιμασία: Το κράτος ανεγνώρισε την ουνία (την αυτοαποκαλουμένη «Ελληνόρυθμη Καθολική Εκκλησία»), η οποία, με την ανοχή των κρατούντων, άρχισε να κατατυραννή τους Ορθοδόξους πιστούς. Μας άρπαξαν τότε με τη βία τους ναούς μας και πέταξαν στο δρόμο τους ιερείς και τις οικογένειές τους. Υποφέραμε τα πάνδεινα. Και κανείς δεν μας συμπαραστάθηκε. Για μια στιγμή νομίσαμε πως όλα είχαν τελειώσει... Αλλά ο Κύριός μας και η Υπεραγία Θεοτόκος μας λυπήθηκαν, κι έτσι δεν αφανιστήκαμε εντελώς. Οι ουνίτες μας «επέτρεψαν» να συνεχίσουμε την τέλεση της λατρείας στους ναούς μας, τους οποίους όμως έπρεπε να τους μοιραζόμαστε μαζί τους. Και από τότε καθημερινά πίνουμε το πικρό ποτήρι του μίσους και της κακίας τους...

Αλλά ο διάβολος δεν μπορεί να ησυχάση, όσο βλέπει ότι εξακολουθεί να υπάρχη Ορθοδοξία στην Τσεχοσλοβακία. Έβαλε λοιπόν τους ουνίτες να ξεσηκωθούν εναντίον μας. Απαιτούν τώρα να αποδοθούν αποκλειστικά σ' αυτούς οι ναοί μας και ολόκληρη η εκκλησιαστική περιουσία! Αν αυτό πραγματοποιηθή, τότε εμείς οι Ορθόδοξοι θα πρέπει πλέον να τελούμε τη λατρεία μας στο δρόμο!

Τι θα γίνη λοιπόν; Θα επαναληφθούν τα γεγονότα του 885, του 1649, του 1968; Από την ιστορία έχουμε πικρή πείρα των δεινών που μας επεσώρευσε η Ρώμη με την ουνία της.

Αδέλφια, ζητούμε τη βοήθειά σας!

Σταματήστε κάθε διάλογο με τους ρωμαιοκαθολικούς, όσο δεν λύνεται το πρόβλημα της ουνίας. Ελάτε κοντά μας για να μας δώσετε θάρρος! Εσείς και εμείς είμαστε ένα σώμα, Σώμα Χριστού! Πληροφορήστε όλο τον κόσμο για τα δεινά που υποφέρουμε από τους ουνίτες! Λένε ότι είναι Χριστιανοί. Αλλά δεν είναι! Οι χριστιανοί έχουν αγάπη προς τους συνανθρώπους τους.

Ιεραποστολές ας διεξάγη η παποσύνη στους ειδωλολάτρες, όχι στους Ορθοδόξους της Τσεχοσλοβακίας και της Ουκρανίας. Εδώ ζούν Χριστιανοί και όχι ειδωλολάτρες!
(Ακολουθούν υπογραφές σημαινόντων Ορθοδόξων από την Τσεχοσλοβακία).

(Περιοδικό: «Ορθόδοξος φιλόθεος μαρτυρία», τ. 48- 50, 9/ '92)