Μασονικαί επιδράσεις εις τα έργα του Ν. Καζαντζάκη


Μασονικαί επιδράσεις εις τα έργα του Ν. Καζαντζάκη

Του κ. Αχιλλέως Β. Πιτσίλκα, Δρ, Θ.

Προλεγόμενα

Είπαν κάποιοι ότι ο Ν. Καζαντζάκης ήταν δήθεν μεγάλος συγγραφέας και διανοητής, γιατί τα έργα του κυκλοφόρησαν μεταφρασμένα σε όλο τον κόσμο, αλλά δεν είχαν δίκιο, γιατί, κατά τον Κ. Παπαρρηγόπουλο, «μέγας δεν είναι ποτέ ο μη ευεργετήσας την ανθρωπότητα ή τουλάχιστον το έθνος αυτού» (Ιστορία… Β, 445). Όπως, δηλ., ο Ιουλιανός ο Παραβάτης δεν υπήρξε αληθινά μεγάλος, διότι, κατά τον μνημονευθέντα συγγραφέα, «δεν ευηργέτησε τον κόσμον» (όπ.π.), κατά παρόμοιο τρόπο και ο Ν. Καζαντζάκης δεν υπήρξε αληθινά μεγάλος ή και απλώς μεγάλος, αλλά μεγάλος αιρετικός ή ακριβέστερα αντίχριστος, που έκανε πολύ μεγάλο κακό στην πατρίδα μας και στην ανθρωπότητα ολόκληρη, εξαιτίας των παγανιστικών και μηδενιστικών αντιλήψεων που είχε, ως μασόνος, και που εγκατέσπειρε «τεχνηέντως» και «εν γνώσει» σε όλα τα έργα του, από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο. Εξαιτίας της τέχνης, δηλ., με την οποία εγκατέσπειρε τις αντιχριστιανικές αντιλήψεις σε όλα τα έργα του, υπάρχει κίνδυνος να εξαπατηθούν κάποιοι αστήρικτοι  πνευματικά και να ακολουθήσουν τις ιδέες και τον τρόπο της ζωής του, οδηγούμενοι κατά τον τρόπο αυτό μακρυά από το Χριστό-Σωτήρα, που για τους πιστούς χριστιανούς είναι «ἡ Ὁδὸς καὶ ἡ Ἀλήθεια καὶ ἡ Ζωή» (Ιω. 14, 6), και να θεοποιήσουν τον εωσφόρο ή και το ίδιο το ίνδαλμά τους, που θέλησε σε κάποια στιγμή να ιδρύσει τη νέα θρησκεία (!) του πανσεξουαλισμού, που θα είχε ως σύμβολο το άνθος και ως κέντρο τον ίδιο τον εαυτό του.

Για να μη οδηγηθούν, λοιπόν, κάποιοι στην έσχατη πλάνη, τη «χείρονα» της πρώτης (Ματθ. 27, 34), αγαπώντας, σαν το Ν.Κ., «μᾶλλον τὸ σκότος ἢ τὸ φῶς» (Ιω. 13, 19), γράφουμε τις σκέψεις αυτές, με τις οποίες θα φανερώσουμε τις μασονικές επιδράσεις στα έργα του Ν. Καζαντζάκη, ώστε να καταστεί ηλίου φαεινότερο ότι δεν αποτελεί εθνικό σύμβολο, αλλά, όπως έλεγε ο ανεψιός του Βενιζέλου Σαριδάκης, «Το αίσχος της Ελλάδος» (Βλ. Πρεβελάκη, 400 γράμματα, Αθήνα 1984, 174), όσον αφορά τις αντιχριστιανικές και ανθελληνικές θέσεις του, εφόσον διαστρεβλώνει κυριολεκτικά τις πιο θεμελιώδεις αρχές της χριστιανικής πίστης (Πρβλ Εφημ. «Ελεύθ. Τύπος» της 19.10.1988). Η πιο πάνω  επίδραση, άλλωστε ήταν αναπόφευκτη, διότι ο Καζαντζάκης, κατά τη μαρτυρία του φίλου του Πρεβελάκη, έγινε μέλος της μασονικής Στοάς των Αθηνών τον Ιούνιο του 1907 (400 γρ., σ. 4). Όπως, επομένως, ένας φιλόλογος δεν είναι δυνατόν να σκέπτεται και να γράφει διαφορετικά, παρά μονάχα ως φιλόλογος, κατά παρόμοιο τρόπο και ο Ν. Καζαντζάκης σκεπτόταν και έγραφε πάντοτε ως μασόνος, δηλ., σαν ένας σύγχρονος σατανιστής και «εν γνώσει» ειδωλολάτρης, έργα αποκλειστικά αντιχριστιανικά και ταυτόχρονα αντινομιστικά, για να μεταφέρει το μίασμα του δαιμονισμού στις αστήρικτες ψυχές των νέων, επιτελώντας κυριολεκτικά έργο σατανά.

Για να φανεί δε καλύτερα η επίδραση αυτή, θα χωρίσουμε το όλο θέμα σε δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος, δηλ., θα παρουσιάσουμε κάποιες από τις γενικές αρχές της Μασονίας, που παρατηρούνται και στα έργα του Καζαντζάκη, τα χαρακτηριζόμενα εύλογα ως «άνθη του κακού». Και στο δεύτερο μέρος θα γίνει λόγος για τους ιδιαίτερους στόχους της Μασονίας και του Καζαντζάκη, που δίδασκε τη δήθεν απελευθέρωση του ανθρώπου από τα δεσμά της θρησκείας, αυτός «δοῦλος ὑπάρχων τῆς φθορᾶς» (Βλ. Β’ Πέτρ. 2, 19).

Δημοσιεύτηκε σε 11 συνέχειες στον Ορθόδοξο Τύπο
Από τις 9 Οκτωβρίου 1998 μέχρι τις 18 Δεκεμβρίου 1998


Του κ. Αχιλλέως Β. Πιτσίλκα, Δρ, Θ... (18/2/2014)
Του κ. Αχιλλέως Β. Πιτσίλκα, Δρ, Θ.... (19/2/2014)
Του κ. Αχιλλέως Β. Πιτσίλκα, Δρ, Θ.... (21/2/2014)



Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου
Powered by active³ CMS - 29/3/2024 1:03:53 πμ